Zdarzyło mi się udzielić wywiadu na temat Starego Browaru. Okazją były obchody dziesięciolecia poznańskiego Centrum Sztuki i Biznesu. Nie wiem czy centra handlowe spadają na miasta z jesiennymi liśćmi, niemniej zbiegła się ta rocznica z oddaniem do użytku zintegrowanego centrum komunikacyjnego Poznań City Center. W istocie Poznań City Center okazał się być centrum handlowym z przybudówką w postaci dworca kolejowego (i wkrótce autobusowego). Mniej więcej taka jest rzeczywista hierarchia funkcji tego budynku. Sama część dworcowa została "nienaturalnie", a tym samym niefunkcjonalnie odsunięta od peronów, a nowy gmach, jak długo się dało był po prostu pomijany przez podróżnych. Różowy donut mówi hello, czyli Poznań City Center. Przez cały czas realizacji na jaw wychodziły rozmaite interesujące cechy inwestycji. Choćby ruchome schody na dworcu poruszające się tylko w jedną stronę, brak oznaczeń i wykonanie peronów, smaczki w rodzaju sporu o nazwę (inwestor forsował ang

Rogal świętomarciński - oficjalny, certyfikowany i oczywiście z Poznania. (fot. Jakub Pindych) Rogal świętomarciński urósł do rangi kulinarnego symbolu Poznania, skutecznie konkurując ze słynną pyrą z gzikiem. Skutecznie wspiera go w tym samo miasto, organizując rozmaite akcje promocyjne, a wśród nich między innymi pachnące rogalami reklamy uliczne, które kilka lat temu stanęły w Krakowie i Warszawie. Jednak skąd się wzięła ta słodka wielkopolska tradycja? Historia świętomarcińskiego rogala jest zawiła jak jego zakręcony kształt. Pojawia się w niej niemal tyle wątków, ile bakalii w jego nadzieniu. ▶  Polub Niemiejsca na Facebooku  ◀ Rogale triumfujące i rogale wyklęte Niektórzy twierdzą, że rogal ma rodowód pogański. Zapomniani bogowie domagali się ofiary z wołów, które będąc częścią rogacizny, nosiły na głowach, jak sama jej nazwa wskazuje, właśnie rogi. W latach chudych taka ofiara byłaby zbytnią rozrzutnością, dlatego bogowie łaskawie zgodzili się przyjmować ofiarę z ciasta o cha